Want zo snel gaat dat.
Door: Anna
Blijf op de hoogte en volg Anna
22 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Excuus dat het weer zo lang heeft moeten duren. Ik trok het afgelopen vrijdag niet meer. Mijn dag bestond uit liveblogs, het kijken van persconferenties en het (niet) begrijpen van het ongeluk. Mijn facebook vulde zich met berichten en de angst dat er een bericht naar een bekende zou gaan was enorm. Op zulke momenten wil je dicht bij dierbare zijn en liefde delen. Het was dan ook een zwaar moment om zo ver weg te zijn. Het is ook geen pretje om te merken dat er nu pas wat vordering zit in het hele onderzoek, bijna een week later.
Normaal gesproken ga ik door mijn foto's om te kijken wat ik de afgelopen tijd heb gedaan maar mijn telefoon is sinds vorige week zijn eigen leven gaan leiden en besloot even de laatste maand van mijn telefoon te verwijderen. Ik zal mijn best doen om het uit mijn hoofd te doen, gelukkig is die wel een beetje capabel om dat soort dingen te onthouden.
Twee weekenden geleden ben ik bij een collega van mij uitgenodigd om true american te spelen met wat mensen. Voor de mensen die het niet kennen, google het. Ze spelen het tevens in de tv serie New Girl. Het spel is echt geniaal leuk om te spelen en super makkelijk. Je mag schreeuwen, je moet soms met 3 mensen op een stoel staan en je mag met bier blikjes gooien! Natuurlijk gaat er dan ook aardig wat bier doorheen dus het wordt nog moeilijk ook op een gegeven moment. Het was echt super leuk en heel gezellig. Omdat ik me de pleuris werk de laatste tijd heb ik in het weekend weinig energie over om nog helemaal vierdaagse te lopen en marathons te rennen. Want ja dat doe ik normaal natuurlijk altijd..
De week zelf was druk. Veel overwerken op werk en slecht slapen was niet echt de perfecte mix. Gelukkig zijn de resultaten extreem gaaf, de slaap vergeven en de koffie gedronken. Afgelopen weekend heb ik eerst met Isa koffie gedronken waarna we het leuk vonden om nog even iets te doen. Zo zijn we naar wembley on tap gegaan voor een drankje toen we erachter kwamen dat er een ping pong tafel stond. Ik heb oprecht spierpijn gehad zo actief waren wij. Het deed mij erg terug denken aan alle ping pong sessies die ik vroeger met mijn grote broers had op vakantie en ik kan je zeggen, dat is geen slechte herinnering! (Ook al won ik volgens mij nooit?) Op zondag besloot ik weer eens wat te doen en heb ik heerlijk 9 kilometer gelopen langs het water. Lekker een stuk op de promenade waar je de mooiste dingen om je heen ziet gebeuren:
1. Een oud stel die hand in hand loopt. Soms stonden ze even stil, keken dan samen naar iets wat er om hun heen gebeurde en glimlachte dan naar elkaar. Dan liepen ze weer verder met fonkelende ogen en grote glimlachen op hun gezicht. Ik kon niks anders dan een hele poos achter deze mensen aan hobbelen want wat maakte ze mij gelukkig.
2. Joggende mensen. De promenade bij Sea Point is een beroemd een parkour omdat het een van de enige vlakke stukken van de stad is. Mensen rennen hier de longen uit hun lijf maar je ziet vooral heel mooie lichamen langs komen en wees nou eerlijk, vind jij dat vervelend om naar te kijken?
3. Dols blije hondjes. Zoals aardig wat mensen weten ben ik geen honden mens. Sinds mijn broer ergens in mijn jeugd voor mijn neus door zo een kut ding is gebeten is mijn haat tegen die stinkerds alleen maar gaan groeien. (behalve sommige dan) Toch zijn de honden hier een stuk beter opgevoed dan de gemiddelde hond in Nederland. Ze rennen ziels gelukkig,, kwijlend, achter een balletje aan of ruiken aan elkaar kontjes. Ze zijn voldane beesten die echt van het leven genieten. Zolang ze maar op afstand blijven.
4. Ouders. Wat zijn ze trots op het kindje op de nieuwe driewieler. Veel jonge ouders begeven zich in deze omgeving in het weekend. Er zijn speelplaatsen, gras velden en bovenal is er heel veel gezelligheid te vinden. Ze voetballen, stoeien of spelen met water. Het is verrukkelijk om zo veel geluk tussen mensen te zien. Wat kan het soms mooi zijn op de wereld.
Gister hadden we een dag waar het hele kantoor al een tijdje naar uit kijkt. We gingen namelijk met de hele bups een dag naar de spa! Rond een uur of half twaalf begaven wij ons richting de Twelve Apostles waar een heerlijke lunch stond te wachten. We kregen massages gingen in de jacuzzi, sauna, thee kamer of deden een drankje aan het heerlijke zwembad met uitzicht over de oceaan. Mijn massage plek vond plaats in een buiten huisje met aan de ene kant uitzicht op de bergen en aan de andere kant op de oceaan. Dat soort momenten kan je alleen maar vast leggen in je hoofd terwijl je het heel erg in je opneemt. De sfeer zo buiten kantoor waar iedereen extreem ontspannen is was als een klas op schoolreis. Giechelen, lachen en vooral heel veel lol trappen met zijn allen. Een dag die ik zeker niet zou vergeten.
Als laatst wil ik even zeggen hoeveel al jullie support mij doet. Ik werk inderdaad heel hard maar heb genoeg tijd om ook te genieten van de kleine dingen. Nu ik nog maar 3 weken heb kijk ik met gemengde gevoelens naar de komende tijd. Ik kijk EXTREEM uit om terug te gaan. Mijn vrienden en familie weer om mij heen, even rust aan mijn hoofd en gewoon weer vertrouwde dingen om me heen. Toch heb ik hier wat opgebouwd en dat koester ik heel erg. Om te horen dat mensen thuis trots op me zijn en zeggen dat ik het verdien is iets waar ik niet met woorden dank voor kan uiten. Poeh he wat een slijm kind ben ik eigenlijk..
Dank jullie allemaal voor het lezen, de support en om jullie geweldige zelf.
Met een grote glimlach op mijn gezicht zeg ik,
Ciao,
Anna.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley