We tikken ze af.
Blijf op de hoogte en volg Anna
07 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Lets start at the very beginning, nee grapje, ik bedoel natuurlijk zaterdag. Vorig weekend heb ik vooral veel rond gelopen en bekeken, dit keer gezellig met Ilka. Een van de lessen die we zaterdag halverwege de dag hebben geleerd is; wat het ook is en wat je ook gaat doen, verlaag je standaard. Dit kan neerbuigend overkomen, maar ik denk dat het meer te maken heeft met het aanpassen van de cultuur om je heen.
Oke, laat ik het dan maar even uitleggen.
Punt 1. De gay pride.
Oke. Waar begin ik. 'De parade is van 10:30 tot 12:00'
10:30, nergens iets te beleven dus gingen wij even een scone eten. Sorry correctie, een mega scone. Rond 12 uur liepen we weer richting de plek waar de parade zou komen maar nog steeds niks in zicht. Nou na wat voelde als 3 jaar kwam er dan toch EINDELIJK iets langs. Ik kan het moeilijk omschrijven. Ik ben Amsterdam gewend, het feest, de muziek, de (half)naakte lichamen met wonderschone figuren, de waar is het toilet want ik moet alweer plassen hoeveelheden bier. Nee Dit waren ik gok zo'n 6 wagens waarvan er uit 1 muziek kwam. En de enige wagen waar wonderschone halfnaakte lichamen opstond, waren van mannen. Tussen al die wagens door liepen drie soorten mensen:
1: De mensen waarvan het leek alsof ze er al een hele pelgrims tocht op hadden zitten.
2: Ouders die trots waren op hun homoseksuele kind en dat via een t-shirt of bord duidelijk moesten maken. (Oprah zou zeggen, good for you sister)
3: Mannen in hakken die eigenlijk soort van de hele tijd voorover gebukt met hun kont aan het schudden waren.
En toen kwam het opeens tot mij. Dit is al een hele happening hier. Kaapstad is dan heel accepterend naar homoseksuele mensen (heb ik gehoord hoor, ik loop het zelf niet te verkondigen) Mensen kunnen zichzelf zijn en zonder problemen zich omgeven met mensen uit hun eigen subcultuur. Dat is al heel wat en dat is heel gaaf. Dus Anna, doe cool.
Punt 2. Het Distric Six Museum
Oke, weer zo een punt. Ik wil niet vervelend zijn, maar wat ze hier een museum noemen, noemen wij zowat een galerie. Echt. Je liep naar binnen, en je zag het hele museum al. Wij kwamen daar aan om 14:50 en het museum ging dicht om 16:00. Het Rijks Museum zou je in die tijd nooit helemaal kunnen zien. Dus Ilka ging met haar goede instincten op de man van de kassa af en vroeg of we het zouden halen. (onthoud dat wij nu nog dachten dat er veel meer was) 'De meeste mensen doen het in 45/30 minuten.' Oke nou, dikke prima het koste dan ook maar 30 rand. Nu weet ik niet of dit onze schuld is of de onlogica van het museum, maar wij hebben dus pas halverwege het museum door gekregen waar we in godsnaam naar keken. En wij deden er 20 minuten over. Niet om op te scheppen ofzo. Maar zo klein was het dus.
Punt 3. De dansvloer.
Na een toch wel geslaagde dag (ja echt hoor) vonden wij het tijd om long street te ontdekken. Nou je gokt het al, het is een lange straat met allemaal barren en een paar plekken om te dansen, vooral voor toeristen en vooral voor mensen die opzoek zijn naar een nieuwe telefoon. Mijn favoriete plek moet toch wel echt Tommy's zijn. Dit is een plek in de categorie ski-hut. Echt, love it. Nederlanders, Nederlanders overal. Zo raar als iemand opeens Nederlands tegen je praat. Maar oke. Isa had ons alweer verlaten en wij vonden dat het tijd werd om te gaan dansen. 'Je moet naar fiction daar kan je lekker dansen' Nou wij daar naartoe, onderweg nog een klein leuk barretje gevonden met echt een dansvloer voor lilliputters, komen we aan bij fiction, 40 rand entree, prima, niemand klaagt. En dan komt daar de dansvloer. Wij dachten eerst, schattig, dit is zo een begin dansvloer en dan ga je naar boven en daar gaat het los. Boven waren de toiletten. Dat was het. Ja. Opzich niet intens klein of vervelend. Maar het was echt apart.
Nou dit was dus typisch de dag waar bij ons het lampje ging branden. Het ligt niet aan Kaapstad, het ligt aan ons.
Zondag heerlijk ontbeten met de lekkerste wentelteefjes ooit en daarna heeeeeeerlijk Feyenoord - Ajax bekeken. Echt. Heerlijk.
Maandag en dinsdag waren echt NIET normaal druk op werk. Echt. Maar heb het overleefd en er is een erg grote kans dat mijn werk in een magazine komt! Gelukkig compenseerde de andere dagen omdat ik echt HELEMAAL niets had te doen. Normaal niet mijn ding. Maar nu was het even heerlijk. Gister avond een walking tour gedaan voor mijn werk en het was heel leuk om wat van de architectuur te leren. Vooral als de gids in elke zin Nederland benoemd als hij het over sommige gebouwen had. Ik zeg, lees mijn stage blog, kan je alles volgen EN mijn blog staat op de website van werk!
Nou wat een verhaal weer zeg. Morgen ga ik met Ilka, Bas en nog een hele bups die ik dan weer niet ken naar Love en Light. Een festival van een dag een uur buiten Kaapstad. Heerlijk om even een dag buiten te zijn in plaats van op kantoor. Ik heb wel erg veel plezier met mijn collega's en ik krijg veel complimenten over mijn werkt en inzet, heel fijn! Toch moet ik nog erg wennen aan de sfeer hier. Mensen die op straat slapen (ook gewoon overdag) en dat het in de avond toch niet prettig is om buiten te zijn. Het geeft me niet het vrije gevoel dat ik thuis heb en weerhoud mij er toch van bepaalde dingen te doen. Nu ben ik hard opzoek naar een plek waar ik kan sporten en mensen kan leren kennen maar dat is ook niet heel makkelijk.
Met een vermoeide glimlach en een bijna lege gin-tonic zeg ik,
Ciao,
Anna.
-
08 Juli 2014 - 12:29
Mariah V:
Jouw bewustzijn van genieten van het moment en de situatie is zo aanstekelijk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley